Gepubliceerd op sportenmetms.com
wow, gewoon wow, dat zal een beetje het woord zijn wat de afgelopen tijd weergeeft. Na mijn dramatische Strongviking run in Oktober had ik twee weken later een classificatie op het programma staan bij de Koninklijke Nederlandse Roei Bond. Na mijn roeiavontuur in Orlando tijdens de Invictusgames leek het mij een tof idee om eens verder te gaan pionieren in de para roeiwereld. Helaas was er weinig tot geen vergelijkingsmateriaal te vinden om überhaupt in aanmerking zou komen voor het para roeien. Maar als je het niet probeert dan weet je het nooit natuurlijk.
Dus op 29 oktober ging ik naar de bosbaan in Amsterdam, bij het kantoor van de KNRB zou de classificatie plaatsvinden. Ik was er al op tijd en ze waren nog bezig met degene voor mij. Nadat degene voor mij te horen had gekregen dat ze niet beperkt genoeg was om in de para klasse, voor mij was dit nou niet echt een opsteker. Ik heb wel zo mijn beperkingen, maar ook ik kan alles nog bewegen en gebruiken. Maar goed ik stond ingeschreven en kon al niet meer terug. Ik zou die classificatie doen en ik zou wel zien wat eruit zou komen.
Toen was het zover. Ik werd geroepen en werd naar een kantoor gebracht met zo’n fysio massage tafel er in. Twee dames, waarvan een fysiotherapeut was en de ander die ook iets deed met het menselijk lichaam, gingen een oordeel vellen over mij, of ik beperkt genoeg was voor de para klasse. Een geval als mij hadden ze nog niet mee gemaakt, iemand die geen roeier was die voor een classificatie bij de roeibond kwam. Na wat uitleg over mijn Invictus avontuur en wat ik nu aan het doen was met het indoorroeien konden ze begrijpen waarom ik mij liet classificatoren. Ervaring met mensen met MS hadden ze ook niet zoveel, het was wel een keer voorgekomen bij een wedstrijd in het buitenland. Daar hadden ze iemand met MS die roeide in wedstrijdverband. Maar goed, de classificatie ging beginnen, ik moest wat kracht oefeningen doen.
De fysiotherapeut die ging bepalen of ik genoeg kracht in mijn lichaam had was een dame van net aan 50kg en 1,60 lang. Toen ik met mijn arm een krachtige roei beweging moest maken naar achter en zij mijn arm probeerde tegen te houden vloog ze bijna tegen de muur die achter haar stond. Ze vond dat er voldoende kracht in zat, daarna moest ze mijn been tegenhouden terwijl ik een strekkende beweging moest maken. Dat arme meisje vloog bijna tegen het systeemplafond en ook hier vond ze dat er genoeg kracht in zat. Al zat er in de rechterkant wel duidelijk meer kracht dat de linkerkant. Na de check of al mijn gewrichten het nog doen was het tijd voor het onderdeel waar ik echt een ster in ben: mobiliteit. Ik heb de mobiliteit van een lantaarnpaal en het begon voor mij vrij simpel, het doen van een squat zonder iets vast te houden, tijdens de crossfitlessen squat je tot je erbij neervalt, dus dat was geen probleem. Nu moest ik met mijn voeten gaan trappelen, het tempo wat de fysio aangaf was het tempo voor de volledige aantal punten, het begon goed op een rustig tempo. Naarmate het tempo omhoog ging, ging mijn ene voet de ene kant op en de ander de andere kant op, behalve in de richting waar ze heen moesten gaan. Daarna hetzelfde verhaal met mijn armen, gestrekt voor mij houden en heen en weer bewegen, weer op een rustig tempo ging het super. Maar ook weer naarmate het sneller moest was het een groot drama. Hierna werd ik weer terug naar de wachtkamer verwezen en zouden ze in overleg gaan of het zin had de classificatie door te zetten.
Ik denk dat het wel overduidelijk was, want binnen een minuut kwamen ze mij weer halen voor het verdere traject. Ik moest een stukje roeien op een Concept2: 3 minuten roeien om te kijken hoe mijn lichaam zou reageren op inspanning. Het viel ze op dat ik ondanks mijn geweldige motoriek nog zo stabiel kon blijven zitten op de machine. Na 3 minuten geroeid te hebben met een splittend van 01:40 max, waren ze toch best onder de indruk voor een niet-roeier, uiteraard waren er best wat punten die anders of verbeterd konden worden. Maar vanaf dat moment kon het alleen maar beter worden. Al snel kwamen ze met de mededeling dat ik in de LTA klasse terecht zou komen, dat is de klasse die roeien met benen, rug en armen, dus met het gehele lichaam. Ondanks dat ik mezelf heb aangemeld voor de classificatie is het wel een beetje dubbel, aan de ene kant wordt je beperking nogmaals benadrukt, maar aan de andere kant ga ik nu strijden tegen anderen met een beperking. Mijn eerste beproeving zal zijn op het NKIR, het NK indoorroeien in Amsterdam, dit zal op 10 december plaatsvinden. Hoge verwachtingen heb ik er niet bij, eerste zal ik zeer waarschijnlijk niet worden, maar ga voor een top3 plek.
Heb je ook interesse om te gaan roeien? en met name in de para klasse, check dan de site van de KNRB voor meer informatie over de classificaties.