12-07-2017, www.sportenmetms.com

Voor ik aan mijn verhaal ga beginnen wil ik even melden dat dit mijn verhaal is, over mijn ervaringen en dat het zeker niet bij iedereen op een zelfde manier gaat werken.

Begin dit jaar raakte ik met iemand in gesprek die mij aanraden om aan mindfulness te gaan doen. Ik had geen idee wat het was, maar het klonk wat zweverig allemaal. Ik lachte diegene een klein beetje uit, zie je mij al dat soort zweverige dingen doen? En denk je nu echt dat het iets gaat doen met mijn lichaam? Het is echt niets voor mij.

Maar goed, het werd mij aangeboden om aan een serie sessies te gaan beginnen en werd min of meer uitgedaagd om er aan te beginnen en na 8 sessies mocht ik zeggen wat ik er van vond en of ik er mee door wilde gaan.

Ik hoorde het woord uitdaging, dus mijn hart begon sneller te kloppen en besloot het een kans te geven. Het ergste wat er kon gebeuren dat ik 8x 2 uur kwijt was.

Begin juni was het dan zover, mijn eerste mindfulness sessie, we kregen instructies over de body scan, plat op de grond liggen en met je aandacht van je grote teen tot aan het puntje van je neus je lichaam scannen. Lichaamsdeel voor lichaamsdeel ging je met je aandacht alles af om te kijken wat je opviel. Misschien raad je het al, mij viel het alleen op dat ik ellendig lang stil op de grond moest liggen en ondanks mijn ogen al dicht waren niet in slaap moest vallen. Deze scan duurde ongeveer 30 a 40 minuten. Na 2 uur instructies over de bodyscan en het doen van de bodyscan zag ik het doel van de mindfulness nog niet echt in. Ik had alleen het geduld niet om zolang stil te blijven liggen. In de week die volgde ben ik heel geforceerd elke dag de bodyscan gaan doen. Elke dag 40 minuten op de grond stil liggen en na mate ik het vaker deed ging het ook makkelijker en ik kreeg ook nog het idee dat dit nog wel eens het rustmoment van de dag zou kunnen zijn.

Plat op de grond liggen, even stilstaan uit het drukke leven wat ik al heb, even tot je zelf komen en alle focus en aandacht op je ademhaling. Ik volgde een aantal lessen en kwam tot de conclusie dat ik niet alles zo makkelijk oppakte als de bodyscan, loop meditatie was niet voor mij, 40 minuten zit meditatie was veel te lang, 3 minuten adempauze had ik de tijd niet voor.

Tijdens de instructie voor de loopmeditatie dacht ik dat dat echt niets voor mij was, verschrikkelijk langzaam op je bloten voeten doen alsof je op glas loop. Iedere stap uitkijken waar je je voet neerzet, hoe je hem neerzet en mijn focus lag bij het feit hoe lang dit nog moest gaan duren in plaats van bij mijn ademhaling.

Nu heb ik 6 sessies gehad en nog 2 te gaan. Ik heb een eigen weg gevonden in het mindfulness, loopmeditatie doe ik de hele dag door, de 3 minuten adempauze, doe ik de hele dag door, misschien niet 3 minuten, maar voor even 10 seconden. Even op drukke momenten tot je zelf komen als je weer plaats neemt achter je computer. Om de paar dagen 10 minuten zitmeditatie en vooral op momenten waar op het voor mij goed voelt. Wat ik erg merk bij de wat langere meditatie sessies is dat ik er volledig gebroken uit kom. Dat ik de rest van de dag gesloopt ben en daarom werken op dit moment vooral de kortere sessies voor mij erg goed, je begint anders tegen dingen aan te kijken en er gebeuren nog steeds erg veel dingen om je heen, maar je hoeft met veel dingen niets te doen en dat creëert rust, erg veel rust.

Voor deze sessies lag mijn focus op mijn telefoon als het druk werd om mij heen en kreeg daar door onbewust nog meer prikkels en informatie binnen. Nu ligt mijn focus op mijn ademhaling, zelfde focus, maar nu staat ik even stil qua informatie verwerking. Kan ik even tot mezelf komen en weer doorgaan.

Tot nu toe dus vrij onverwacht erg positief, al moet je echt je eigen draai er in vinden. Ooit hoop ik het nog voor elkaar te krijgen 40 minuten te kunnen mediteren zonder er gebroken uit vandaan te komen.