Gepubliceerd op: 10-09-2015 op http://www.sportenmetms.com

De komkommertijd in de Obstable&Extreme Racing (OCR)-wereld zit er weer op en ik ben weer volop in training. Er is weer een hoop gebeurd in de afgelopen maand.

Fisherman’s Friend Strongmanrun
Begin augustus verscheen er een verzoek op de Facebookpagina van de Fisherman’s Friend Strongmanrun. Ze zijn op zoek naar iemand uit Hellendoorn, die vorig jaar nog langs de route stond en nu voor het eerst zelf mee gaat lopen met de Strongmanrun. Ik voelde mij wel aardig aangesproken en paste precies binnen dit profiel (niet dus). Maar ik stuurde een bericht, want ik ben tenslotte op zoek naar interviews om ons team weer wat bekender te maken. Ik stuurde: “Ik kom niet uit Hellendoorn, heb nog nooit langs de kant gestaan en het is ook niet mijn eerste Strongmanrun. Maar heb wel interesse in het interview.” Ik sloot af met een link naar mijn blogs. Na 10 minuten kreeg ik al antwoord, dat als ze mij nodig hadden ze contact met mij op zouden nemen. Nooit gedacht dat ik hier nog wat van zou horen. Ongeveer een uur later, ik krijg via Facebook Messenger een bericht dat ze mijn blogs gelezen hadden en dat het hun een leuk idee leek om mij een vlog voor ze te laten maken van mijn voorbereidingen voor de Fisherman’s Friend Strongmanrun. En of ik dat zou willen doen. Ik heb meteen enthousiast een bericht terug gestuurd dat mij dat wel leuk leek maar hier totaal geen ervaring mee had. Maar zo gezegd zo gedaan.

Vlog
Opnames voor mijn eerste vlog klungelend met mijn telefoon een filmpje opgenomen in het bos. Het was erg onwennig om tegen je telefoon aan te praten en tijdens je trainingen niet alleen met je training bezig te zijn, maar ook met waar je mooie opnames van kan maken. De eerste film was een feit, toen werd ik gebeld, Johan we hebben iets gaafs voor je. De sponsoren van de Strongmanrun wilden mij gaan sponsoren. Er waren wel een paar voorwaarden. Ten eerste moest ik mijn filmpjes met een GoPro camera op gaan nemen en de kleding in de filmpjes moest van Brooks zijn. Bij de eerste volgende extreme workout van de Strongmanrun zou ik de spullen op kunnen halen, een compleet kledingpakket van Brooks en een GoPro camera met alles er op en er aan. De Extreme workout was een leuke start van het tweede deel van het OCR seizoen. Een niet al te heftige training, maar wel met alle aspecten van het obstaclerunning. Mooi moment voor mij om er weer helemaal in te komen.

Tough dog
Enkele maanden geleden had ik mij voor een mysterieus evenement ingeschreven. Ik wist dat het Tough dog heette en dat het op 23 augustus gehouden werd. Verder was er nog maar weinig bekend. Naarmate 23 augustus dichterbij kwam werd er beetje bij beetje meer bekend. Het zou een evenement zijn bestaande uit 6 onderdelen van 1 uur met ongeveer 10 minuten pauze tussen de onderdelen. Ongeveer een week voor het evenement werden de onderdelen bekend gemaakt:
Survival dog, een survivalrun;
Viking dog, een kanotocht;
Mud dog, slotenmars met behoorlijk veel modder;
Tough dog, Een bootcamp to the limit;
Tough dog 2.0, Een bootcamp over the limit;
Iron dog, Oefeningen met kettle belts, een slee en tyre flipping.

Wij begonnen met de Survival dog, een survival run van 1 uur, het ging ons redelijk gemakkelijk af. Het was het eerste onderdeel, nog vol energie. Daarna Toughdog, jeetje als dit een voorbode moest zijn voor de Toughdog 2.0 wist niet of ik het einde van de dag ging halen. Alle bootcamplessen die overal in Nederland gegeven worden vallen hierbij in het niets. Het was echt een bootcamp to the limit. Hierna het mooiste onderdeel van allemaal: de slotenmars. Hoe ze zoveel modder in een sloot gekregen hebben, ik zou het niet weten. Tot je middel wegzakken in de modder en een laagje water tot je schouders. Maar dat was fun. Hierna ging het gebeuren Tough dog 2.0, Bootcamp over the limit. Al aardig wat energie verbruikt bij de eerste 3 onderdelen en nu met een groot scheepstouw rennen, al rennend van de linkerschouder naar de rechterheup en weer terug. Iedereen stond letterlijk op instorten en er was tijdens het hele evenement geen ongetraind iemand te vinden die meedeed. Maar nu lekker relaxed kano varen, dacht ik dan. Na een paar minuten kano varen is de kano het water niet meer in geweest. Met 2 man de stalen kano op de schouder en lopen maar, heuvel op, heuvel af. Tempo werd met de stap langzamer en ik was blij dat die kano het water weer in mocht. Na een uur met die kano gesleept te hebben, kwamen we weer bij het kamp. Op naar het laatste onderdeel. Het was snel even wat energiegels en een reep weg eten en door naar de kettlebels, normaal is 20kg kettlebels geen probleem. Maar na deze dag voelde die van 14kg al aan als 30kg. Bij dit onderdeel werd het laatste beetje energie er nog even uit geknepen: tyre flippen met banden van 300kg, slee voorttrekken met een teamfotograaf. Ik was blij dat de dag er op zat, ondanks een uitval van 20 % van de startende deelnemers heeft ons team het vol gehouden. Iedereen heeft het gehaald.

Bijna een week heb ik spierpijn gehad, qua vermoeidheid viel het allemaal mee. Mijn lichaam heeft zich zeer keurig gedragen. Ik ben weer begonnen met mijn voorbereidingen voor de Strongmanrun. Diverse trainingen van gewoon hardlopen. Hardlopen in het bos tot trainingen op hindernisbanen.

Strongmanrun
En dan is het zover: 6 september, al vroeg in de ochtend begin ik aan mijn wereldreis naar Hellendoorn, onderweg even een bakkie halen bij een benzinestation. Ik word aangesproken door iemand: “ben jij niet diegene van die video’s op de Facebookpagina van Strongmanrun. Moest er wel om lachen, begin ik dan nu een klein beetje bekend te worden. Op het start terrein afgesproken met teammaat Jacco, we mochten starten bij de first 50. Tijdens de run kreeg Jacco last van zijn prothese er waren blaren op zijn stomp aan het ontstaan. Ik ben vervolgens mijn eigen run gaan lopen, Jacco ging het een stuk rustiger aan doen. Het liep niet ideaal met een GoPro aan, een selfiestick en onderweg ook nog druk bezig zijn met het kijken naar waar je mooie beelden van kan opnemen. Binnen 3 uur was ik bij de finish en zat de 21km ploeteren door de bagger er op. Het was weer een fantastisch evenement en moeder natuur had er nog een element aan toegevoegd. Door al die regen van de week voor de run was het hele bos een grote modderpoel geworden.

Nieuwe uitdagingen
Dag na de run: veel spierpijn en vermoeidheid viel mij weer reuze mee. Maar het was wel een mooie reden om het wat rustiger aan te doen die dag en lekker mijn videobeelden te gaan knippen en plakken. Nu gaan de voorbereidingen beginnen voor de Dam tot damloop, zaterdag de Dam tot dam by night en zondags de gewone dam tot damloop. De kans is groot dat ik een van beide met mijn crossxvest ga lopen om de uitdaging iets groter te maken.