Twijfel, of zal het meer onzekerheid zijn of heb ik het gewoon nog niet te pakken.
De laatste tijd vallen veel puzzelstukken qua mijn privé-leven en werk in elkaar, maar daar ga ik het zoals altijd nu niet over hebben.
Het sportieve gedeelte, het is de laatste tijd moeilijk de discipline terug te vinden, ik wil graag, heel graag en moet het van mijzelf ook terug vinden. Maar het is gewoon even zoek.
Nu ben ik afgelopen maandag begonnen aan de #15forMS challenge, 15 dagen lang, 15 kilometer roeien om maar mezelf te verplichten elke dag op de ergometer te dwingen.
Ik merk dat het wel weer leuk begint te worden en mijn hartje maakt elke keer weer een sprongetje als ik de machine van Concept2 zie staan.
En daar zit nu net het volgende probleem, ik moet het water op. En dat doet dan weer niets met mij. Ik vind het donders mooi om met een team het water op te gaan, maar van voldoening kan ik nog niet echt spreken. Ik kijk elke keer weer uit om met ons toekomstig paralympisch team het water op te gaan, echt leuk. Maar mijn motivatie is totaal anders dan de rest, mijn gevoel bij de boot is waarschijnlijk anders als bij de rest, ik ben gewoon een beetje apart.
Ik roei niet om medailles te winnen, ik roei niet om aan evenementen mee te doen, ik hoef geen eerste te worden en hoef geen titels of statussen.
Ik wil roeien met een leuk team, ik wil plezier hebben en vind het leuk om aan evenementen mee te doen. Wat we bereiken met het team maakt mij niet zoveel uit eigenlijk.
Maar als ik ergens aan meedoe, dan gaan we 100% vol gas, dan ga ik mij niet inhouden en dan gaan we zien waar het spreekwoordelijke schip strand.
Maar of ik momenteel het roeien op het water echt leuk vind? Ik weet het niet, ben momenteel een jaar alleen maar met techniek bezig en mis gewoon het stuk dat ik mijn energie kwijt kan ik de sport.
Maar als ik nu vol kracht groeien in de boot lig ik of te water of ik ben blessures an het kweken, twee dingen die je liever niet wilt.
Op TV ziet het roeien er zo makkelijk uit, maar er komt veel bij kijken.
Ik blijf er tijd insteken, ik blijf er energie insteken en geef het voorlopig nog wel een kans ondanks ook dit jaar volledig in het teken van techniek zal blijven staan en ik mijn energie kwijt moet op de ergometer. En als het team wat beter draait, beter op elkaar ingespeeld is en we harder kunnen gaan roeien, dan zal ik het nog eens evalueren of het echt zo leuk is.
Maar goed ook op ergometer gebied staan er toffe dingen te gebeuren, medio september zal ik een weekend een bezoek brengen aan RowingWOD in Londen om mijn techniek nog beter te laten worden. En uiteindelijk nog sterker in de boot te komen zitten!
Maar voor nu, vandaag de 4de van de 15 sessies gehad, wat problemen gehad met de PM5, maar net even een firmware update uitgevoerd, hopelijk is hij morgen beter.